Ζητείται τίμιος

Έτος: 1963

Είδος: comedy, romance

Διάρκεια: 82'

Χώρα: GR

Video

Συντελεστές

Σκηνοθεσία

Κωνσταντινου Παναγιωτης

Σενάριο

Τσιφορος Νικος

Ανδρεοπουλος Βασιλης

Ελευθεριου Ναπολεων

Κεχαϊδης Δημητρης

Ηθοποιοί

Φωτοπουλος Μιμης

Σταυριδης Νικος

Φερμας Νικος

Παπαδοπουλος Γιαννης

Τσαχιριδης Νικος

Βουτσας Κωστας

Τζιφος Γιωργος

Καραγιαννη Μαρθα

Κακκαβας Κωστας

Καππης Γιωργος

Κοντοπουλου Κακια

Κατσουλης Δημητρης

Κεδρακας Νασος

Μποζωνης Κωστας

Τζακα Ναντα

Χατζηπαυλης Σταθης

Κυρκος Χρηστος

Μαβιλη Ελενη

Λαδικου Μ.

Παπαδουκας Τ.

Σύνοψη

Ένας ζητιάνος γίνεται ο συνδετικός κρίκος –και ο σχολιαστής – τεσσάρων αυτόνομων ιστοριών της καθημερινή ζωής. Ο «τίμιος» που αναζητείται είναι ο κάθε υποψήφιος γαμπρός για μια φτωχή και αθώα κοπέλα με σχετική προίκα, κατά τα ήθη της εποχής, και η ταινία επαναφέρει τον τύπο του ζητιάνου και την πλοκή της περίφημης ταινίας του Γιώργου Τζαβέλλα, Κάλπικη λίρα. 1) Δύο ζευγάρια συναντιούνται σ’ ένα απόμερο καφενεδάκι. Το πρώτο είναι η Μαρία κι ο Σωτήρης, το δεύτερο η Ελένη, αδελφή του Σωτήρη, και ο Παντελής, αδελφός της Μαρίας. Οι δύο κοπέλες, που είναι και συνάδελφοι, κανόνισαν το ραντεβού ώστε να πείσουν τους αγαπημένους τους να τις παντρευτούν. 2) Μια κοπέλα και ο ψιλικατζής της γειτονιάς πασχίζουν να ειδοποιήσουν κάποιον Δημήτρη Γιαννόπουλο, υπάλληλο μιας μεγάλης εταιρείας, ότι η γυναίκα του γεννάει. Και το δίλημμα του ίδιου, ο οποίος ήδη έχει μάθει από άλλο τηλεφώνημα ότι η μητέρα του πεθαίνει. Σε ποιο από τα δύο προσφιλή πρόσωπα θα τρέξει πρώτα; 3) Στο κουτούκι, όπου πάει να ξεχάσει τον πόνο του ο ζητιάνος, έχουν θρονιαστεί τρεις «βαρύμαγκες» και αναμένουν την άφιξη του Μεγάλου. Ο τελευταίος ενοχλείται από την παρουσία του ζητιάνου και του ζητάει να φύγει, αλλά εκείνος αρνείται και τον καταχερίζει δεόντως. 4) Ένας νέος, που είναι ερωτευμένος με την κόρη του ζητιάνου, αποφασίζει να ξενιτευτεί. Προτού φύγει, παντρεύεται την καλή του και αποδέχεται συναισθηματικά κάτι που ήδη γνώριζε: ότι ο πατέρας της είναι ζητιάνος, ο οποίος άλλοτε παριστάνει τον τυφλό και άλλοτε τον κουφό.