Εμπνευσμένος από τον μύθο του καθηλωτικά όμορφου νέου, γιου του Πέλοπα και της Νύμφης Αξιόχης που ερωτεύτηκε παράφορα και απήγαγε ο δάσκαλός του, Λάιος, ο Χρύσιππος συμπυκνώνει ως φιγούρα τον έρωτα στην απόλυτη, πέρα από κάθε εξιδανίκευση, μορφή του. «Ο Χρύσιππος όπως λέει ο συγγραφέας, είναι η σκηνική εγκατάσταση μιας μοιραίας συνάντησης για την ανθρώπινη συνθήκη: της συνάντησης με το απόλυτο κάλλος».