Η κατάδικος Έλλη Καπράλου (Ζωή Λάσκαρη) αρνείται να δει τη μητέρα της Καίτη (Βούλα Ζουμπουλάκη) στο επισκεπτήριο των φυλακών. Η διευθύντρια του ιδρύματος αρχίζει να διαβάζει το ημερολόγιο της κοπέλας. Η Έλλη είχε γοητευτεί απ’ τον άνεργο εραστή της μητέρας της, τον Νίκο (Αλέκο Αλεξανδράκη, ο οποίος προσπαθούσε να την παρασύρει σε μια παθιασμένη σχέση. Η μητέρα της αντιλαμβανόταν μεν τι συνέβαινε, αλλά δεν αντιδρούσε από φόβο πως θα χάσει τον αγαπημένο της. Όταν η Έλλη συνδέθηκε με έναν χαρτοπαίκτη, τον Γιώργο, που τον συντηρούσε μια πόρνη, η Νίτσα, ο έξαλλος από ζήλεια Νίκος έγινε αιτία να εγκαταλείψει το σπίτι της. Η Έλλη πήγε να ζήσει με τον Γιώργο, ο οποίος μετά από λίγο την εγκατέλειψε για να γυρίσει στη Νίτσα, και η Έλλη βυθίστηκε στην απελπισία. Ωστόσο, μια αχτίδα φωτός φάνηκε αμυδρά με την επιστροφή του Κώστα, ενός εύπορου νέου που σπούδαζε γιατρός στη Γερμανία, ο οποίος ήταν ερωτευμένος μαζί της. Έτσι επέστρεψε σπίτι της, αποφασισμένη να κάνει μια καινούργια αρχή, αλλά η συνάντηση και η αθέλητη παράδοσή της στον Νίκο ήταν μοιραία, καθώς την οδήγησε στο φόνο του και τη δική της εξιλέωση.