Σύμφωνα με το συγγραφέα του έργου, ο Λωτ και η γυναίκα του είτε ως ιδιώτες είτε ως δημόσια πρόσωπα συχνά εξωραΐζουν το παρελθόν τους και αποστρέφονται τα λάθη τους, διότι ο εντοπισμός τους και η παραδοχή τους απαιτούν σκέψη και δράση. Έτσι, η ζωή αποκτά πλαστά άλλοθι, πορεύεται με δανεικά όνειρα και προσβλέπει σε τυποποιημένα εκ προκατασκευής οράματα. Οι εφιάλτες του μέλλοντος κρύβονται στα δύσμορφα και απατηλά όμορφα τοπία του παρελθόντος.