Η ταινία είναι μεταφορά του ομώνυμου μυθιστορήματος του Νίκου Κάσδαγλη και αναφέρεται στις εμπειρίες μιας ομάδας στρατιωτών που υπηρετούν τη θητεία τους, λίγο μετά το τέλος του εμφυλίου πολέμου, το 1953. Πρόκειται για τις ιστορίες τεσσάρων ατόμων που συναντιούνται και συγκρούονται, ακολουθώντας ο καθένας το δρόμο του ανάλογα με την κλίση και ωριμότητά του. Όλοι τους υπηρετούν στην ίδια μονάδα και επισκέπτονται τον ίδιο οίκο ανοχής που αποτελεί και τον συνδετικό κρίκο των ιστοριών τους. Η πρώτη ιστορία αναφέρεται σε έναν αφελή και παρθένο αγρότη, τον Λακίδα, που δεν τα καταφέρνει στην πρώτη επίσκεψη στο πορνείο κι επειδή ντρέπεται τους συναδέλφους του αποπειράται να αυτοκτονήσει. Στη δεύτερη ιστορία, ο ερωτύλος μάγειρας της μονάδας σχετίζεται με πολλές και διάφορες κοπέλες της περιοχής, αλλά τελικά αναγκάζεται να παντρευτεί μία από αυτές. Η τρίτη ιστορία έχει ως ήρωα ένα στρατιώτη που επιχειρεί να διεκδικήσει την προσωπική του αξιοπρέπεια, αλλά η στρατιωτική αστυνομία τον εξουδετερώνει. Και τέλος, η τέταρτη ιστορία παρακολουθεί τη μεταμόρφωση ενός στρατονόμου, από ευαίσθητο και ρομαντικό παλικάρι σε σκληρό και απάνθρωπο σαδιστή.