Η εγωπαθής Ζωή, ερωμένη ενός στρατιωτικού, προδίδει τον εραστή της και παντρεύεται τον αυτοκράτορα του Βυζαντίου. Στη συνέχεια πείθει τον άνδρα της να ξαποστείλει τον εραστή της (και αφοσιωμένο στρατηγό του) στο απομονωμένο κάστρο της Μονεμβασιάς. Όταν οι αστρολόγοι προλέγουν το τέλος του κόσμου και προσδιορίζουν μάλιστα επακριβώς την ημερομηνία, η αυτοκράτειρα πλέον Ζωή, αντί να κρατήσει τη θέση της και να συμπαρασταθεί στον άνδρα της, προτιμά να περάσει τις τελευταίες μέρες της ζωής της με τον πρώην εραστή της. Η μέρα της καταστροφής φθάνει, χωρίς ωστόσο να συμβεί το παραμικρό. Ο αυτοκράτορας διαδίδει τότε ότι η Ζωή πέθανε αλλά μόλις το μαθαίνει εκείνη, αποφασίζει να επιστρέψει στην Κωνσταντινούπολη και να διεκδικήσει τη θέση της ως αυτοκράτειρας. Όμως, ο πολυπροδομένος εραστής της δεν αποδέχεται νέα ταπείνωση. Έτσι, τη στιγμή της απομάκρυνσής της τη σκοτώνει χωρίς δισταγμό.