Μετά το θάνατο της γυναίκας του, ο γαιοκτήμονας Βασίλης Καρράς μένει μονάχος, με τον μικρό γιο του Ορέστη. Το παιδί κάποια μέρα εξαφανίζεται, αλλά το βρίσκουν ο γερο-Μάνθος και η κόρη του Ελπίδα, που περιοδεύουν στα χωριά μ’ ένα θίασο μαριονετών, και το οδηγούν πίσω στο σπίτι του. Από τη γνωριμία του Βασίλη με την Ελπίδα προκύπτει ένα παράφορο, αλλά βουβό αίσθημα. Ο Καρράς δεν θέλει να παραδεχτεί το θάνατο της γυναίκας του κι η Ελπίδα αρνείται να πάρει τη θέση μιας νεκρής. Έτσι, το αίσθημά τους μένει παγωμένο, μέχρι τη στιγμή που εμφανίζεται ο αδελφός τού Βασίλη, ο οποίος τους ταρακουνά και τους κάνει να συνειδητοποιήσουν πόσο εγωιστές στάθηκαν.