Πρόκειται για την πρώτη ελληνική νεορεαλιστική ταινία, χωρίς γραφικότητες και ωραιοποιήσεις, μελόδραμα και μπουζούκι. Αντίθετα είναι μια πειστική απόδοση της δύσκολης ζωής των βιοπαλαιστών. Ένας φτωχός οικοδόμος (Παντελής Ζερβός) προσπαθεί, με τη βοήθεια της γυναίκας του (Ελένη Ζαφειρίου), να μεγαλώσει τα τρία παιδιά του. Όταν θα σκοτωθεί σε εργατικό ατύχημα, ο μεγαλύτερος γιος του θα αναλάβει να θρέψει την οικογένεια, αντιμετωπίζοντας όλες τις δυσκολίες. Ο άλλος γιος, όντας ανάπηρος, δεν αντέχει το βάρος που δίνει στους δικούς του και αυτοκτονεί. Η μητέρα, η οποία υποφέρει από αρθρίτιδα, βλέπει τα χέρια της να αχρηστεύονται. Ο μικρότερος γιος εγκαταλείπει το σχολείο και ρίχνεται με τη σειρά του στη βιοπάλη.