Κατεξοχήν πολιτικό ντοκιμαντέρ και υπόδειγμα ομαδικής δουλειάς, με θέμα τους αγώνες του ελληνικού λαού. Ξεκινά από την εξέγερση των φοιτητών ενάντια στη χούντα, με την κατάληψη της Νομικής Σχολής τον Φεβρουάριο του 1973, και φτάνει μέχρι τις λαϊκές κινητοποιήσεις και τις μεγάλες απεργίες ενάντια στην πρώτη κυβέρνηση Καραμανλή, τον Ιούλιο του 1975. Απολύτως στρατευμένη ταινία, αποσκοπεί στην επίταση του υφιστάμενου αγώνα και όχι στην απλή θέασή του. Προέκταση και αντανάκλαση αυτού του αγωνιστικού πνεύματος ήταν και ο τρόπος διακίνησης της ταινίας. Παρουσιαζόταν κατά κανόνα εκτός εμπορικών κινηματογραφικών αιθουσών, κυρίως σε πολιτικοποιημένους συλλόγους, με τη συνοδεία των δημιουργών της που συζητούσαν πάντα με το κοινό.